DENDAKO GIZONA

Kaixo guztioi!

Azken urteotan kanpaina asko ikusi ditugu telebistan edo kalean, supermerkatuetan edo ikastolan bertan, behar handiak dutenei laguntza emateko eskaerarekin. Janaria, arropak, dirua... oso garrantzitsuak dira baina, horrekin bakarrik lagundu dezakegu? Ba al dago beste modurik? Baietz asmatu...

Bai horixe! Bolondresek euren denbora ematen dute ekintza guzti hauek, eta hainbat gehiago, egia bihur daitezen.

Behin hausnarketa hau irakurri nuen:

"Eman eskerrak bere denbora ematen dizun horri, bere bizitzan berreskuratu ezin duen gauza bakarra ematen dizulako."

Zer deritzozue? Inoiz egin duzue gogoeta horretaz? Justuak izaten gara eta laguntzen gaituzten pertsonei merezi duten moduan eskertzen diegu laguntza hori? Nola egiten dugu?

Gaurko bideoa gauzak musu truk egitearen garrantziari buruzko oharpen bat da. Denborak jartzen gaitu gure tokian eta ematen dugunaren bikoitza edo hirukoitza itzultzen digu. Garrantzitsuena ez da gauzen balio materiala, beste pertsona bat laguntzen edo gu lagunduta izatean sentitzen duguna baizik.

Zer deritzozue gizon gazteak egindakoari? Bazekien berak norentzat zen tarta hura? Nola sentitu da gizon gaztea neskatxoari tarta eta nota ematean? Eta gizon zaharra gauza biak jasotzean? Inoiz egon zarete honen antzeko egoera batean? 

Orain dela urte asko oso pertsona garrantzitsu batek hauxe esan zuen: 

"Irribarrea dohanik da baina eragin handia du, 

jasotzen dutenak aberasten ditu 

ematen dutenak txirotu gabe. 

Une bat baino ez du irauten, 

baina bere oroimena, 

batzuetan, betiko da. 

Inor ez da jasotzeari uko egiteko bezain aberatsa, 

edo ez merezitzeko bezain txiroa. 

Zoriontasuna sortzen du etxean, 

laguntzen du lanean, 

laguntasunaren ikur ezin hobea. 

Irribarre batek nekatuari atsedenaldia ematen dio, 

eta deprimituenei adorea. 

Ezin da erosi, utzi, edo lapurtu, 

ematen den unera arte ez baitauka baliorik. 

Inoiz topo egiten baduzu 

irribarre egiten ez dakien batekin, 

izan zaitez eskuzabala, eman zurea, 

inork ez baitu irribarre baten behar handiagorik 

besteei ezin dienak eman baino." 

 Noren hitzak izan al dira aurrekoak? Anima zaitezte eta saia zaitezte asmatzen eta iruzkin batean  izena uzten. 

Beti bezala, zuen ekarpenak eta gogoetak ongi etorriak izango dira iruzkinen atalean.

Asteburu ona izan!

HITZIK GABEKO LABURMETRAIA

Kaixo guztioi:

Hurrengo laburmetraian ez da hitz bat ere ahoskatzen, baina ez dugu behar oso adierazgarria baita. Ikusi arretaz eta geroago komentatuko dugu hitzik gabe esaten den guztia...

12.000 KM BIZIKLETAZ

Kaixo guztioi:

Lehen aurreratu dizuegun moduan, hemen aurkezten dizuegu proiektu solidario ikaragarri bat: 12.000 km bizikletaz Santurtzitik Nepalera! Abentura abiatuko da igande honetan eta aurrean ia urte bat helburua lortzeko. Miragarria benetan mutil honen ekimena. Dena utziko du, bere familia, lana, lagunak... munduko beste puntan dagoen herri bateko eskola bat berreraikitzeko. Aupa Gergori!!

Proiektuak "Una pizarra para Gorkha" du izena eta alboko zutabean, jarraitzen ditugun blogen artean, lotura jarrita dago nahi duenak jarraitzeko. Bertan joango da argitaratzen zelan doakion abentura eta argazkiak partekatuko ditu. Proiektuaren hainbat informazio eta datu biltzen dira ere bai. Begirada bat botatzen animatzen zaituztegu. Noizbehinka hemendik ere jarraipena egingo diogu, noski!

Zergatik ekartzen dizuegu proiektu hau? Gergori eskolako laguna izateaz aparte, datorren ikasturteko Ziba egunarekin lotuko dugulako bere proiektua eta zibaren kamiseta solidarioa bidaian zeharkatuko dituen herrialdeetatik eramango du jantzita.

Azken egunotan ospetsua bihurtu da Gergori eta hainbat komunikabideetan agertu da. Irudietan sakatuz gero, elkarrizketetara bideratuko zaituzte.

Amaitzeko, EITBko "Más de tr3s millones" saioaren erreportaia luzatzen dizuegu. 

Alkartutik besarkada handi bat eta animo guztia bidaltzen dizkizugu. Eutsi goiari txapeldun!!

NAZIOARTEKO LIBURU EGUNA

Kaixo neska-mutilok:

Dakizuenez, gertu dugu liburu eguna. Baina, zer dakigu liburuaren historiari buruz? Liburuaren historia luzea da oso, izan ere Aro modernoan Johannes Gutenbergekin hasten da XV. mendean. Berak inprenta asmatu zuen eta paperez argitaratu zen lehenengo liburua Biblia izan zen.

Azken urteotan, Internetek protagonismoa kendu dio liburu tradizionalari, eta hainbaten ustez paperezko formatua desgertzeko arriskuan dago. Hala ere, urtero milaka liburu argitaratzen dituzte oraindik.

Jarraian egunaren jatorria plazaratzen dugu: apirilaren 23an ospatu ohi da Liburuaren Eguna, zehazki, “liburuaren eta autore eskubideen nazioarteko eguna”. UNESCOk apirilaren 23a "Liburuaren eguna eta egile edo autore eskubideen eguna mundu osoan" izendatzea erabaki zuen 1995. urtean, data horretan Miguel de Cervantes y Saavedra idazlea,William Shakespeare idazle ingelesa, eta Garcilaso de la Vega kronistaren heriotza (kasu guztietan 1616. urtean) gertatu zela oroitzeko. Baina hau ez da egia borobila, ez. Cervantes 22an hil egin zen, baina hurrengo egunean lurperatu zutenez, 23a hartu zen heriotza datatzat. Shakespeareren kasua okerragoa oraindik, juliotar egutegiaren arabera 23an hil zen, bai, baina gure egutegian (gregoriotarrean) maiatzaren 3an gertatu zen heriotza. Kuriosoa, ezta?

Guztiok dakigu zer inportantea den irakurtzea baina besteekin partekatzea irakurritakoa oso garrantzitsua da. Horregatik, hemen, ikastolan, solasaldiak antolatzen ditugu. Baina etxean, familiarekin ere partekatu ahal da irakurketa. Jarraian erantsitako bideoak oso ondo azaltzen dute horren garrantzia.

Hona hemen liburuei buruzko hainbat pertsonai ospetsu batzuren zitak partekatzen dizkizuegu. Baina erronka bat proposatzen dizuegu, bilatu zuen gustuko bat eta iruzkinetan utzi. Ez ahaztu idazlearen izena idazteaz. Ziur esaldi politak suertatzen direla!! Eutsi goiari! 

ZORIONAK JOSEBA!

Hurrengo irudian sakatuz gero, pasa den igandean El Correo egunkarian Josebari egindako omenaldiaren berrira eramango zaituzte. Polita, hunkigarria eta merezita! Zorionak Joseba betiko jolasak berreskuratzeko egindako lanagatik!!

Gora Jolasa!!

SIRIA ETA GEHIAGO...

Kaixo neska-mutilok!

Gaurko sarrera pasa den ostiraleko lanarekin lotuta dago. Lan bikaina egin zenuten baina arazo horretaz jantzita egoteko hainbat informazio bildu dizuegu.

Lehenik eta behin luzatu nahi dizuegu Barakaldo Digital blogeko albistea, hurrengo irudian sakatuz, hara bideratuko zaituzte.

Gaurko gaia zertan datzan azaltzeko, arazoa oso argi adierazten duen hitzik gabeko bideo bat doakizue hemen:

Oraindik oso argi geratu ez bazaizue, Diario de Navarra web orrialdean topatutako ipuinarekin argiago geratuko zaizuelakoan gaude, hona hemen: 

- Abuelito, ¿qué es un refugiado?

- Vaya, qué gran pregunta pero qué difícil respuesta. Esa palabra no alberga más que sufrimiento y dolor, muy difícil de aliviar…

- ¿Un refugiado sufre? ¿Como yo cuando lloro porque mi hermano me molesta…?

- No, mucho peor. Un refugiado es una persona que tiene que dejar su casa, su país y todo lo que hace a diario, porque en su país están en guerra y busca un lugar seguro en otro país, con otro idioma y quizá diferente cultura donde poder empezar una nueva vida.

- Y si salen de sus país, ¿dejan su colegio, sus amigos, su familia y todo lo que tienen?

- Sí, y a veces tienen que caminar muchos días o viajar en barcas en malas condiciones huyendo de un lugar en el que viven con miedo, tienen necesidades y pasan hambre.

- Abuelo, ¿por qué sabes qué les pasa si esos países están tan lejos?

- Porque yo también me sentí como un refugiado. Mi hermano murió en la guerra y yo sufrí la posguerra. ¿Quieres que te cuente qué pasó en 1936?

- Sí, cuéntame…

- Te contaré, porque tú eres parte de esa historia, debes conocerla para que decidas cómo quieres vivir, si haciendo bien a las personas que sufren o cerrar los ojos y no implicarte socialmente…

- Y ¿yo puedo hacer algo?

- Claro que sí, todos podemos hacer algo por pequeño que sea.

- Abuelo, no quiero que haya refugiados en el mundo.

- Yo tampoco, hijo, cuando se acaben las guerras, ya no los habrá.

Inork izan al du aitona-amonengandik edo birraitona-birramonengandik gerra garaiko istorioak entzuteko aukera aparta izan? Ahal baduzue, galdetu, baina tentuz, askotan mina egiten baitu horrelako istoriak gogora ekartzea...

Aukerarik ez duzuenontzat, umea izan zenean gerra bizi izan zuen lekuko baten istorioa luzatzen dizuegu hemen:

Hitzik gabe eta oilo-ipurdi geratu zaretelakoan gaude... Gaiaren ildoa berreskuratuz, oraindik ere zalantzarik balego siriar gatazkari buruz, hurrengo istorioak agerian uzten ditu balizko zalantzak. Adi egon!

Hau bideoa ikusi ostean, jarri siriar umeen zapatetan eta pentsa ezazue nola sentitzen den zeuen adineko ume bat egunak eta gauak ematen dituenean gatazkarik ez dagoen herrialde batera ihes egiten duen bitartean. Bidezkoa al da? Gauza handirik ezin da egin, baina geure esku egon dena egin dugu eta harro sentitu behar duzue horregatik.

Amaitzeko Sajaren irakaspen ederrarekin itxiko dugu sarrera hau baina pentsakor gera zaitezten eta daukazuena gehiago balora dezazuen espero dugu, batez ere askotan aprobetxatzen ez duzuen ikasteko aukera paregabea...

Asteburu ona izan!!

LAN BIKAINA 6M!!

Kaixo koadrila!!

Hona hemen ostiralean egindako aparteko lanaren bideoa. Eskerrik asko zuen solidaritate, bihozberatasun eta jarrera ona aurkezteagatik eta laguntza eskuzabaltasunez emateagatik. Primeran egin zenuten!! Zorionak neska-mutilok!!

Jarraian arduratu ziren gurasoek bidalitako argazkiak, merkantzia guztia biltegian utzita!

Txalo bero-beroa guztiontzat!!

NOLAKO LAGUNTZA EMAN ETA JASO?

Kaixo guztioi:

Ezer ikusi baino lehen, galdera bat botako dizuegu: zuen ustez, inportantea da besteek esaten digutena kontuan izatea geure ekintzak aurrera eramateko? Erantzun beldur barik, ez da erantzun zuzenik egongo mometuz, zeuen iritzia baino ez da eta guztiak, ondo arrazoituak, baliogarriak izanen dira.

Eztabaida ostean, ikus dezagun hurrengo bideoa, ea iritzia aldatzen duzuen... edo ez!! Batek daki!!

Zer uste duzue orain? Kontuan izan behar dugu besteek esandakoa egoera zail baten aurrean? Inoiz jokatu duzue kanpoan gelditu diren igelak bezala? Hau da, inoiz desanimatu duzue norbait pentsatu duzuelako ez zela gai izango zerbait egiteko? Gorra ez den igelak desberdin jokatuz gero eta amore eman beharrean, bere indar guztiez ateratzeko ahaleginak egin izanez gero, kanpokoak are txundituago geratuko lirateke. Argi dago ikasketa ederra izan dutela kanpoko igelek, eta ziur, haiei gertatu zaien bezala, zuengan ere bai adibide honek eragina izan duela. Edo hori espero dugu behintzat!!

Hurrengo bideoaren protagonistak esku-jolas baten pertsonaiak dira, ziurrenik guztiontzat ezagunak: Harri, Orri eta Ar. Oraingoan ez dugu galderarik egingo aldez aurretik. Ikus dezagun bideoa:

Argi dago kanpoko itxuraz ezin garela fidatu. Batzuetan laguntzat izaten ditugunak ez dute erantzuten behar bezala eta, aitzitik, maiz, espero ez dugun pertsonengan altxorrik politenak topa ditzakegu eta laguntasunik politenak sor daitezke.

Baina, zer nolako lotura daukate bi bideoek? Guk ikusitakoa plazaratuko dizuegu, baina ziur gaude zeuei besteren bat ere bai bururatuko zaizuela. Animatu zaitezte elkarbanatzen!

Askotan guk bakarrik ezin diegu egoera zailei aurre egin, baina besteen laguntzarekin dena izaten da posible, are gehiago besteak gugan sinesten dutela sentitzen badugu, igeltxo gorrari gertatu zaion moduan (nahiz eta egoera horretako errealitatea beste bat izan). 

Ingurukoen laguntza eta konfidantzarekin dena izan daiteke posible! Hortaz, zeuen artean laguntza eman, mezu baikorrak adierazi ondokoak babestuta eta maitatuta senti daitezen, eta horrela egoera latzak eramangarriago bihurtuko dira.

Asteburu ona izan koadrila!